Ματθαίος 25

Η παραβολή των δέκα παρθένων

25

ΜΑΤΘΑΙΟΣ 25

«Τότε θα ομοιωθεί η βασιλεία των ουρανών με δέκα παρθένες που, αφού έλαβαν τις δικές τους λαμπάδες[1], εξήλθαν σε προϋπάντηση του νυμφίου[2]. 2 Πέντε λοιπόν από αυτές ήταν μωρές[3] και πέντε φρόνιμες. 3 Γιατί οι μωρές, ενώ έλαβαν τις λαμπάδες τους, δεν έλαβαν μαζί τους λάδι. 4 Οι φρόνιμες, όμως, έλαβαν λάδι μέσα στα αγγεία μαζί με τις δικές τους λαμπάδες. 5 Επειδή λοιπόν αργούσε ο νυμφίος, νύσταξαν όλες και κοιμούνταν. 6 Αλλά στο μέσο της νύχτας έχει γίνει μια κραυγή: “Ιδού ο νυμφίος, εξέρχεστε προς συνάντησή του”. 7 Τότε σηκώθηκαν[4] όλες οι παρθένες εκείνες και κόσμησαν τις δικές τους λαμπάδες. 8 Και οι μωρές είπαν στις φρόνιμες: “Δώστε σ’ εμάς από το λάδι σας, γιατί οι λαμπάδες μας σβήνουν”. 9 Αποκρίθηκαν τότε οι φρόνιμες λέγοντας: “Όχι, μήπως δεν αρκέσει για μας και για σας. Πηγαίνετε μάλλον προς αυτούς που πουλούν και αγοράστε για τους εαυτούς σας”. 10 Ενώ όμως αυτές έφευγαν, για να αγοράσουν, ήρθε ο νυμφίος, και οι έτοιμες εισήλθαν μαζί του στους γάμους και κλείστηκε η θύρα. 11 Ύστερα, λοιπόν, έρχονται και οι υπόλοιπες παρθένες λέγοντας: “Κύριε, κύριε, άνοιξέ μας”. 12 Εκείνος αποκρίθηκε και είπε: “Αλήθεια σας λέω, δεν σας ξέρω”.[5] 13 Αγρυπνείτε, λοιπόν, γιατί δεν ξέρετε την ημέρα ούτε την ώρα».

Η παραβολή των ταλάντων

(Λκ. 19:11-27)

14 «Γιατί θα συμβεί όπως ακριβώς σ’ έναν άνθρωπο που αποδημούσε και κάλεσε τους δικούς του δούλους και τους παράδωσε τα υπάρχοντά του. 15 Και στον έναν έδωσε πέντε τάλαντα[6] και στον άλλο δύο και στον άλλο ένα, σε καθέναν κατά τη δική του ικανότητα[7], και μετά αποδήμησε. Αμέσως 16 πήγε αυτός που έλαβε τα πέντε τάλαντα, εργάστηκε με αυτά και κέρδισε άλλα πέντε. 17 Ομοίως αυτός που έλαβε τα δύο κέρδισε άλλα δύο. 18 Αλλά εκείνος που έλαβε το ένα, πήγε, έσκαψε στη γη και έκρυψε το χρήμα του κυρίου του. 19 Μετά λοιπόν από πολύ χρόνο, έρχεται ο κύριος εκείνων των δούλων και κάνει λογαριασμό μαζί τους. 20 Τότε πλησίασε αυτός που έλαβε τα πέντε τάλαντα και πρόσφερε άλλα πέντε τάλαντα, λέγοντας: “Κύριε, πέντε τάλαντα μου παράδωσες. Δες, άλλα πέντε τάλαντα κέρδισα”. 21 Του είπε ο Κύριός του: “Εύγε, δούλε αγαθέ και πιστέ· σε λίγα ήσουν πιστός, πάνω σε πολλά θα σε καταστήσω. Είσελθε στη χαρά του Κυρίου σου”. 22 Πλησίασε τότε και αυτός που έλαβε τα δύο τάλαντα και είπε: “Κύριε, δύο τάλαντα μου παράδωσες. Δες, άλλα δύο τάλαντα κέρδισα”. 23 Του είπε ο κύριός του: “Εύγε, δούλε αγαθέ και πιστέ· σε λίγα ήσουν πιστός, πάνω σε πολλά θα σε καταστήσω. Είσελθε στη χαρά του Κυρίου σου”. 24 Πλησίασε τότε κι εκείνος που είχε λάβει το ένα τάλαντο και είπε: “Κύριε, σε γνώρισα ότι είσαι σκληρός άνθρωπος, που θερίζεις όπου δεν έσπειρες και συνάζεις απ’ όπου δε σκόρπισες. 25 Και επειδή φοβήθηκα, πήγα και έκρυψα το τάλαντό σου στη γη. Δες, έχεις το δικό σου”. 26 Αποκρίθηκε τότε ο κύριός του και του είπε: “Πονηρέ δούλε και οκνηρέ[8], ήξερες ότι θερίζω όπου δεν έσπειρα και συνάζω απ’ όπου δε σκόρπισα; 27 Έπρεπε λοιπόν να βάλεις τα χρήματά μου στους τραπεζίτες και, όταν θα ερχόμουν, εγώ θα έπαιρνα το δικό μου χρήμα μαζί με τόκο. 28 Πάρτε λοιπόν από αυτόν το τάλαντο και δώστε το σ’ εκείνον που έχει τα δέκα τάλαντα. 29 Γιατί σε καθέναν που έχει θα του δοθεί και θα του περισσέψει. Αλλά σε όποιον δεν έχει, και αυτό που έχει θα αφαιρεθεί από αυτόν. 30 Και τον άχρηστο[9] δούλο πετάξτε τον έξω στο σκότος το εξώτερο[10]. Εκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών”».

Η κρίση των εθνών

31 «Όταν λοιπόν έρθει ο Υιός του ανθρώπου μέσα στη δόξα του και όλοι οι άγγελοι μαζί του, τότε θα καθίσει πάνω στο θρόνο της δόξας του. 32 Και όλα τα έθνη θα συναχτούν μπροστά του, και θα τους ξεχωρίσει μεταξύ τους όπως ακριβώς ο ποιμένας ξεχωρίζει τα πρόβατα από τα κατσίκια. 33 Και θα στήσει αφενός τα πρόβατα από τα δεξιά του, αφετέρου τα κατσίκια από τα αριστερά του. 34 Τότε θα πει ο βασιλιάς σ’ αυτούς που είναι από τα δεξιά του: “Ελάτε οι ευλογημένοι του Πατέρα μου, κληρονομήστε την ετοιμασμένη για σας βασιλεία από την αρχή της δημιουργίας του κόσμου. 35 Γιατί πείνασα και μου δώσατε να φάω, δίψασα και μου δώσατε να πιω, ήμουν ξένος και με περιμαζέψατε, 36 γυμνός και με ντύσατε, ασθένησα και με επισκεφτήκατε, ήμουν σε φυλακή και ήρθατε προς εμένα”. 37 Τότε θα του αποκριθούν οι δίκαιοι λέγοντας: “Κύριε, πότε σε είδαμε να πεινάς και σε θρέψαμε, ή να διψάς και σου δώσαμε να πιεις; 38 Και πότε σε είδαμε ξένο και σε περιμαζέψαμε, ή γυμνό και σε ντύσαμε; 39 Και πότε σε είδαμε να είσαι ασθενής ή σε φυλακή και ήρθαμε προς εσένα”; 40 Και αφού αποκριθεί ο βασιλιάς, θα τους πει: “Αλήθεια σας λέω, εφόσον το κάνατε σε έναν από αυτούς τους αδελφούς μου[11] τους ασήμαντους[12], σ’ εμένα το κάνατε”.

41 Τότε θα πει και σ’ αυτούς που θα είναι από τα αριστερά του: “Φύγετε από εμένα οι καταραμένοι, στη φωτιά την αιώνια, την ετοιμασμένη για το Διάβολο και τους αγγέλους του. 42 Γιατί πείνασα και δε μου δώσατε να φάω, δίψασα και δε μου δώσατε να πιω, 43 ήμουν ξένος και δε με περιμαζέψατε, γυμνός και δε με ντύσατε, ασθενής και σε φυλακή και δε μ’ επισκεφτήκατε”. 44 Τότε θα αποκριθούν και αυτοί λέγοντας: “Κύριε, πότε σε είδαμε να πεινάς ή να διψάς ή ξένο ή γυμνό ή ασθενή ή σε φυλακή και δε σε διακονήσαμε[13]”; 45 Τότε θα αποκριθεί σ’ αυτούς λέγοντας: “Αλήθεια σας λέω, εφόσον δεν το κάνατε σε έναν από αυτούς τους ασήμαντους, ούτε σ’ εμένα το κάνατε”. 46 Και θα πάνε αυτοί σε κόλαση[14] αιώνια, ενώ οι δίκαιοι σε ζωή αιώνια».

---

[1] 1 λαμπάδες Εννοεί: λυχνάρια,

[2] 1 νυμφίου Αλλιώς: γαμπρού

[3] 2 μωρές Αλλιώς: ασύνετες, ανόητες

[4] 7 σηκώθηκαν Άλλη ερμηνεία: ξύπνησαν

[5] 12 εδ. 12 Είναι απορίας άξιο ποια είναι η τελική τύχη των πέντε μωρών παρθένων, εφόσον φαίνεται ότι επέστρεψαν προς τον Κύριο, έχοντας αγοράσει λάδι (εδάφια 9-11). Το λάδι συμβολίζει το Άγιο Πνεύμα. Ιδού δύο διαφορετικές ερμηνείες: 1) “Άκουσαν εκείνο το φοβερό λόγο: ‘Πηγαίνετε, δεν σας ξέρω’. (Σ.Μ. Πάντως η λέξη ‘πηγαίνετε’, δηλαδή ‘φύγετε’, δεν υπάρχει στο κείμενο). Και όταν αυτός πει τούτο, τίποτε άλλο δεν παραμένει παρά η γέενα και η αφόρητη κόλαση”(Χρυσόστομος). 2) Υπάρχει όμως και η γνώμη που θεωρεί ότι οι μωρές παρθένες υπήρξαν πιστές, αναγεννημένες, εφόσον είχαν λάδι αρχικά στις λαμπάδες τους, αλλά κατά τη διάρκεια της επίγειας ζωής τους δεν αφιερώθηκαν στο Χριστό. Γι’ αυτό και κατά τη στιγμή της δεύτερης έλευσής του Κυρίου, δεν ήταν έτοιμες να εισέλθουν στους γάμους του. Στη συνέχεια αφήνεται να εννοηθεί πως απέκτησαν πάλι πληρότητα ελαίου-Πνεύματος Αγίου, έμειναν όμως έξω από τους γάμους, γιατί δεν πρόλαβαν να ετοιμαστούν σωστά για την υποδοχή του Νυμφίου. Φαίνεται ότι βρέθηκαν σε διαφορετική κατάσταση που η Γραφή δε διευκρινίζει. Πάντως αφήνεται ανοικτό το ενδεχόμενο να μην καταδικάστηκαν οριστικά στην αιώνια απώλεια, γιατί ο Ιησούς δεν τις αποδιώχνει μακριά του οριστικά, όπως τους “εργαζόμενους την ανομία” στο Ματθαίος 7:23, αλλά σε στέρηση ιδιαίτερων ευλογιών των πιστών στον Ουρανό, που συμβολίζονται με το γάμο του Αρνίου.

[6] 15 τάλαντο Κάθε τάλαντο είχε σημερινή αξία περίπου 100.000-150.000 δραχμές ή περίπου 440 ευρώ.

[7] 15 ικανότητα Κείμενο: δύναμιν

[8] 26 οκνηρέ Αλλιώς: τεμπέλη

[9] 30 άχρηστο Κείμενο: αχρείο

[10] 30 στο σκότος το εξώτερο Βλέπε υποσ. Μτ. 8:12

[11] 40 τους αδελφούς μου. Δε διευκρινίζει ο Ιησούς για ποιους αδελφούς του μιλάει. Ο Χριστιανός πρέπει να έχει ευσπλαχνία για κάθε άνθρωπο, αλλά δεν μπορούμε να θεωρήσουμε αυθαίρετα καθέναν που υποφέρει “αδελφό” του Ιησού μόνο από αυτό το εδάφιο. Πουθενά αλλού στη Γραφή δεν αναφέρεται κάτι τέτοιο. Μπορεί να εννοεί είτε τους κατά σάρκα αδελφούς του, τους Ιουδαίους (παράβαλε Γένεση 12:3 και Ρωμαίους 9:3), είτε τους πνευματικούς αδελφούς του, τους πιστούς σ’ Εκείνον (Ματθαίος 12:46-50).

[12] 40 τους ασήμαντους Κείμενο: των ελαχίστων

[13] 44 διακονήσαμε Αλλιώς: υπηρετήσαμε

[14] 46 κόλαση Σημαίνει: τιμωρία