Ο ερχομός του Αγίου Πνεύματος
2
ΠΡΑΞΕΙΣ 2
Και καθώς συμπληρωνόταν η ημέρα της Πεντηκοστής, ήταν όλοι μαζί στο ίδιο μέρος. 2 Και έγινε ξαφνικά από τον ουρανό ήχος, όπως ακριβώς όταν φυσά βίαιος άνεμος, και γέμισε όλο τον οίκο όπου κάθονταν. 3 Και φάνηκαν να διαμερίζονται σ’ αυτούς γλώσσες σαν φωτιάς και κάθισε καθεμιά πάνω σε καθέναν ξεχωριστά από αυτούς, 4 και γέμισαν όλοι από Πνεύμα Άγιο και άρχισαν να λαλούν σε άλλες γλώσσες καθώς το Πνεύμα τούς έδινε να εκφράζονται.
5 Τότε στην Ιερουσαλήμ κατοικούσαν συνεχώς Ιουδαίοι, άντρες ευλαβείς από κάθε έθνος που είναι κάτω από τον ουρανό. 6 Όταν έγινε λοιπόν η βοή αυτή, συγκεντρώθηκε το πλήθος και κυριεύτηκε από σύγχυση, γιατί άκουγαν καθένας ξεχωριστά στη δική του διάλεκτο να μιλούν αυτοί. 7 Έμεναν λοιπόν εκστατικοί και θαύμαζαν, λέγοντας: «Ιδού, όλοι αυτοί που μιλούν δεν είναι Γαλιλαίοι; 8 Και πώς εμείς τους ακούμε, καθένας στη δική μας διάλεκτο, στην οποία γεννηθήκαμε; 9 Πάρθοι και Μήδοι και Ελαμίτες[1] και όσοι κατοικούν στη Μεσοποταμία[2], στην Ιουδαία και στην Καππαδοκία, στον Πόντο και στην επαρχία της Ασίας, 10 στη Φρυγία και στην Παμφυλία, στην Αίγυπτο και στα μέρη της Λιβύης που είναι κοντά στην Κυρήνη, και όσοι Ρωμαίοι παρεπιδημούν[3], 11 Ιουδαίοι και προσήλυτοι, Κρητικοί και Άραβες, ακούμε να μιλούν αυτοί στις δικές μας γλώσσες τα μεγαλεία του Θεού». 12 Έμεναν λοιπόν εκστατικοί όλοι και απορούσαν, λέγοντας ο ένας προς τον άλλο: «Τι μπορεί να θέλει να σημαίνει αυτό;» 13 Άλλοι όμως χλευάζοντας πολύ, έλεγαν: «Είναι γεμάτοι γλεύκος[4]».
Το κήρυγμα του Πέτρου κατά την Πεντηκοστή
14 Στάθηκε τότε ο Πέτρος μαζί με τους έντεκα, ύψωσε τη φωνή του και απευθύνθηκε σ’ αυτούς: «Άντρες Ιουδαίοι και όλοι όσοι κατοικείτε στην Ιερουσαλήμ, ας είναι γνωστό αυτό σ’ εσάς και βάλτε στ’ αυτιά σας τα λόγια[5] μου. 15 Γιατί αυτοί δε μεθάνε όπως εσείς νομίζετε, επειδή είναι εννιά η ώρα το πρωί[6], 16 αλλά αυτό είναι εκείνο που έχει ειπωθεί μέσω του προφήτη Ιωήλ:
17 Και θα γίνει κατά τις έσχατες ημέρες, λέει ο Θεός,
θα εκχύσω[7] από το Πνεύμα μου πάνω σε κάθε σάρκα,
και θα προφητέψουν οι γιοι σας
και οι θυγατέρες σας
και οι νεαροί σας θα δουν οράματα
και οι πρεσβύτεροί σας στην ηλικία θα δουν όνειρα.
18 Και βέβαια πάνω στους δούλους μου
και στις δούλες μου
κατά τις ημέρες εκείνες θα εκχύσω από το Πνεύμα μου,
και θα προφητέψουν.
19 Και θα δώσω τέρατα στον ουρανό πάνω,
και σημεία στη γη κάτω,
αίμα και φωτιά και στήλη καπνού.
20 Ο ήλιος θα μεταβληθεί σε σκοτάδι
και η σελήνη σε αίμα,
πριν έρθει η ημέρα του ΚΥΡΙΟΥ
η μεγάλη και επιφανής.
21 Και θα συμβεί καθένας που επικαλεστεί
το όνομα του ΚΥΡΙΟΥ να σωθεί.
22 Άντρες Ισραηλίτες, ακούστε τα λόγια αυτά: Τον Ιησού το Ναζωραίο, άντρα που είχε αποδειχτεί σταλμένος από το Θεό σ’ εσάς με δυνάμεις και με τέρατα και με σημεία, που έκανε μέσω αυτού ο Θεός στο μέσο σας καθώς οι ίδιοι ξέρετε, 23 τούτον, ο οποίος σύμφωνα με την ορισμένη βουλή[8] και πρόγνωση του Θεού σάς παραδόθηκε, και με χέρια άνομα καρφώσατε και σκοτώσατε, 24 αυτόν ο Θεός ανάστησε, αφού του έλυσε τις ωδίνες του θανάτου, καθότι δεν ήταν δυνατό αυτός να κρατείται από αυτόν. 25 Γιατί ο Δαβίδ λέει γι’ αυτόν:
Έβλεπα τον Κύριο μπροστά μου διαπαντός,
επειδή είναι από τα δεξιά μου, για να μη σαλευτώ.
26 Γι’ αυτό ευφράνθηκε η καρδιά μου
και αγαλλίασε η γλώσσα μου,
μάλιστα ακόμα και η σάρκα μου
θα κατασκηνώσει στον τάφο με ελπίδα,
27 γιατί δε θα εγκαταλείψεις την ψυχή μου στον άδη
ούτε θα παραδώσεις τον όσιό σου να δει φθορά.
28 Μου γνώρισες οδούς ζωής,
θα με γεμίσεις ευφροσύνη με το πρόσωπό σου[9].
29 Άντρες αδελφοί, επιτρέπεται να πω με παρρησία[10] προς εσάς για τον πατριάρχη Δαβίδ ότι και πέθανε και τάφηκε, και το μνήμα του είναι μεταξύ μας μέχρι την ημέρα αυτή. 30 Επειδή ήταν λοιπόν προφήτης και ήξερε ότι με όρκο ορκίστηκε σ’ αυτόν ο Θεός πως ο Χριστός θα καθίσει πάνω στο θρόνο του, προερχόμενος από τον καρπό της οσφύος[11] του, 31 προείδε και μίλησε για την ανάσταση του Χριστού ότι
ούτε εγκαταλείφτηκε στον άδη
ούτε η σάρκα του είδε φθορά.
32 Αυτόν τον Ιησού ανάστησε ο Θεός, του οποίου όλοι εμείς είμαστε μάρτυρες. 33 Αφού λοιπόν με το δεξί χέρι του Θεού[12] υψώθηκε και έλαβε από τον Πατέρα την υπόσχεση[13] του Πνεύματος του Αγίου, εξέχυσε αυτό που εσείς και βλέπετε και ακούτε. 34 Γιατί ο Δαβίδ δεν ανέβηκε στους ουρανούς, λέει όμως αυτός:
Είπε ο ΚΥΡΙΟΣ[14] στον Κύριό[15] μου,
Κάθου από τα δεξιά μου,
35 ωσότου θέσω τους εχθρούς σου
υποπόδιο των ποδιών σου.
36 Ασφαλώς, λοιπόν, ας γνωρίζει όλος ο οίκος Ισραήλ ότι και ΚΥΡΙΟ και Χριστό[16] ο Θεός έκανε αυτόν, τούτον τον Ιησού που εσείς σταυρώσατε».
37 Όταν άκουσαν, λοιπόν, ένιωσαν κατάνυξη στην καρδιά[17] και είπαν προς τον Πέτρο και προς τους υπόλοιπους αποστόλους: «Τι να κάνουμε, άντρες αδελφοί;» 38 Ο Πέτρος τότε λέει προς αυτούς: «Μετανοήστε, και ας βαφτιστεί καθένας από εσάς στο όνομα του Ιησού Χριστού[18] σε άφεση[19] των αμαρτιών σας, και θα λάβετε τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος. 39 Γιατί για σας είναι η υπόσχεση[20] και για τα τέκνα σας και για όλους όσοι είναι μακριά, όσους προσκαλέσει ο Κύριος ο Θεός μας». 40 Και με άλλα, περισσότερα λόγια μαρτυρούσε επίσημα[21] και τους παρακαλούσε[22] λέγοντας: «Σωθείτε από τη γενιά αυτήν τη διεστραμμένη». 41 Αυτοί λοιπόν που αποδέχτηκαν το λόγο του βαφτίστηκαν και προστέθηκαν την ημέρα εκείνη περίπου τρεις χιλιάδες ψυχές. 42 Και επέμεναν καρτερικά συνεχώς στη διδαχή των αποστόλων και στην κοινωνία[23] και στο κόψιμο με τα χέρια του άρτου[24] και στις προσευχές.
Η ζωή στην πρώτη εκκλησία
43 Υπήρχε λοιπόν φόβος σε κάθε ψυχή, και γίνονταν πολλά τέρατα και σημεία μέσω των αποστόλων. 44 Και όλοι όσοι πίστευαν ήταν στο ίδιο μέρος και τα είχαν όλα κοινά, 45 και τα κτήματα και τις περιουσίες τους πουλούσαν και τα διαμοίραζαν σε όλους ανάλογα με την ανάγκη που είχε καθένας[25]. 46 Και κάθε ημέρα επέμεναν καρτερικά να πηγαίνουν ομόψυχα στο ναό, και έκοβαν κατ’ οίκο άρτο και λάβαιναν μέρος στην τροφή με αγαλλίαση και με απλότητα καρδιάς, 47 αινώντας[26] το Θεό και έχοντας χάρη μπροστά σε όλο το λαό. Και ο Κύριος πρόσθετε στο ίδιο μέρος αυτούς που σώζονταν κάθε ημέρα.[27]
[1] 9 Ελαμίτες Σημαίνει: Πέρσες
[2] 8 Μεσοποταμία: είναι το σημερινό Ιράκ.
[3] 10 παρεπιδημώ Σημαίνει: διαμένω προσωρινά σ’ έναν ξένο τόπο, είμαι ξένος σ’ έναν τόπο.
[4] 13 γλεύκος Σημαίνει: μούστος, χυμός σταφυλιών.
[5] 14 λόγια Κείμενο: ρήματα Η λέξη “ρήμα” έχει την έννοια “ο λόγος που περιέχει το γεγονός που αναγγέλλει”.
[6] 15 εννιά η ώρα το πρωί Κείμενο: ώρα τρίτη της ημέρας. Συνήθως τα οινοπωλεία άνοιγαν το βράδυ.
[7] 17,18 εκχύνω Σημαίνει: χύνω προς τα έξω, ξεχύνω.
[8] 23 βουλή Αλλιώς: απόφαση, πρόθεση, θέληση, βούληση.
[9] 28 με το πρόσωπό σου Εννοεί: με την παρουσία σου.
[10] 29 παρρησία Αλλιώς: θάρρος
[11] 30 οσφύος Αλλιώς: μέσης, σπλάγχνων Οι Εβραίοι θεωρούσαν την οσφύ έδρα της γεννητικής δύναμης του άντρα.
[12] 33 με το δεξί χέρι του Θεού. Εβραϊσμός που εννοεί τη δύναμη του Θεού. Άλ. ερμ. στο δεξί μέρος του Θεού.
[13] 33 υπόσχεση Κείμενο: επαγγελία
[14] 34 ΚΥΡΙΟΣ. Εβραϊκά: Γιαχβέ
[15] 34,36 Κύριο Εννοεί: Αφέντη Εβραϊκά: Αδών
[16] 36 Χριστός Σημαίνει: Χρισμένος, Μυρωμένος, δηλαδή Μεσσίας. Αυτός που έχει χριστεί από το Θεό με την ειδική αποστολή να σώσει τον κόσμο.
[17] 37 ένιωσαν κατάνυξη στην καρδιά. Κείμενο: κατενύγησαν τη καρδία. Σημαίνει: κατατρυπήθηκαν, ένιωσαν κέντρισμα, τσίμπημα στην καρδιά. Εννοεί: ένιωσαν μέσα τους βαθιά λύπη και στενοχώρια.
[18] 38 του Ιησού Χριστού. Το συριακό κείμενο έχει: του Γιαχβέ Ιησού.
[19] 38 σε άφεση. Αλλιώς: για άφεση (συγχώρεση). Κείμενο: εις άφεσιν. Άλλη ερμηνεία: ως προς την άφεση, σχετικά με την άφεση. Η έκφραση “εις άφεσιν αμαρτιών” δε σημαίνει ότι πρέπει να βαπτιστούν, για να μπορέσουν να συγχωρεθούν από τις αμαρτίες τους. Στο εδ. Ματθ. 3:11 ο Ιωάννης ο Βαπτιστής αναφέρει: “Εγώ βαπτίζω υμάς εις μετάνοιαν”. Αυτό δε σήμαινε ότι ο Ιωάννης βάφτιζε τους Ιουδαίους και το βάφτισμα τους έκανε να μετανοούν. Αλλά είχαν πάρει εσωτερικά ήδη την απόφαση της μετάνοιας και το βάφτισμα εξέφραζε εξωτερικά την εσωτερική τους απόφαση. Κατά τον ίδιο τρόπο το “βαπτισθήτω έκαστος υμών επί τω ονόματι Ιησού Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών” δε σήμαινε ότι το βάφτισμα τους έδινε τη συγχώρεση από τις αμαρτίες, αλλά η εσωτερική τους απόφαση να “λάβουν βάπτισμα σε ένδειξη πίστης και υπακοής στον Ιησού. Να κάνουν ειλικρινή ομολογία αγάπης και υπακοής σε Αυτόν” (Ripley από υπόμνημα Π. Τρεμπέλα). «Ο Πέτρος λέει στο σημείο αυτό προς τους Ιουδαίους: “Εγκολπωθείτε τον Ιησού ως βασιλιά σας και μέσω του βαπτίσματος ομολογήστε υποταγή σε αυτόν. Δεχτήτε τον ως τον προφήτη για τον οποίο είχε δοθεί υπόσχεση στο Μωυσή και ακούστε τη διδασκαλία του. Αναγνωρίστε τον ως το Μέγα Μεσίτη και Αρχιερέα και εξαρτήστε τη σωτηρία σας από τη θυσία του”». (Σχόλια Π. Τρεμπέλα από υπομνήματά του).
[20] 39 υπόσχεση Κείμενο: επαγγελία
[21] 40 μαρτυρούσε επίσημα Άλλη ερμ.: τους προέτρεπε σοβαρά
[22] 40 παρακαλούσε Άλλη ερμ.: τους προέτρεπε, τους εκλιπαρούσε, τους ικέτευε
[23] 42 κοινωνία Σημαίνει: συμμετοχή Εννοεί: πνευματική και υλική επικοινωνία.
[24] 42,46 κόψιμο... άρτου Εννοεί τη Θεία Ευχαριστία.
[25] 45 καθένας Κείμενο: τις. Αλλιώς: κάποιος.
[26] 47, 3:8,9 αινώντας Αλλιώς: υμνώντας, δοξολογώντας, επαινώντας
[27] 47 Και ο Κύριος... ημέρα Άλλη ερμ.: Και ο Κύριος πρόσθετε κάθε ημέρα στο ίδιο μέρος αυτούς που σώζονταν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου